بهداشتی ترین راه برای نگه داری مسواک کدام است؟

تا حالا شده پس از استفاده از سرویس بهداشتی متوجه شوید مسواکتان چقدر به دستشویی نزدیک است؟

آیا به همین علت نیست که برخی از ما مسواک خود را در کابینت سرویس بهداشتی قرار میدهیم؟

به هر حال ما در این مقاله چند نکته جالب از زبان دندان پزشکان خوب در دنیا مطرح خواهیم کرد.

مسواک خود را کجا نگه داریم؟

ما میتوانیم کل روز را در مورد اینکه بهترین محل نگه داری مسواک کجاست به بحث بگذارانیم اما نکته اصلی آن است که تنها در صورتیکه شما مسواک خود را در یک محل کثیف و غیر بهداشتی قرار داده اید، نیاز به نگرانی است.

دکتر آدالیا محقق دانشگاه جان هاپکینز میگوید: “بیشتر مواقع اصلا فرقی نمیکند کجا مسواک خود را نگه داری میکنید، زیرا که محیط اطراف ما پر از میکروب و باکتری است. بنابراین امکان ندارد مسواک شما استریل و عاری از هرگونه میکروب باشد. مسواک را در هر مکانی که نگه داری کنید میکروب و باکتری راه خود را به آنجا پیدا میکند.”

بهتر است مسواک خود را نزدیک محل سرویس بهداشتی قرار ندهید.

محققان ثابت کرده اند با اینکه روی مسواک انواع باکتری ها وجود دارند ولی خطری برای سلامتی شما وجود ندارد.

چگونه از مسواک نگه داری کنیم

برای زودتر خشک شدن مسواک لازم است آن را به صورت ایستاده در محل قرار دهید. گفته شده به دلیل بالا بودن رطوبت نگه داری مسواک در کابینت سرویس بهداشتی کار درستی نیست. اما تاثیر این موضوع هنوز از لحاظ علمی ثابت نشده است.

یک راه حل مناسب برای نگه داری مسواک ها، قرار دادن سرپوش و کاور مخصوص روی برس مسواک است. برخی از افراد ترجیح میدهند مسواک خود را در اتاق خواب نگه داری کنند. این موضوع کاملآ به خود شما بستگی دارد.

اما لطفاً خیلی ذهن خود را مشغول انتخاب مکان نگه داری مسواک نکنید.

بهترین مکان برای نگه داری مسواک

چند نکته برای استفاده از مسواک:

  • همانطور که همه میدانیم مسواک یک وسیله شخصی است. هرگز از مسواک دیگران استفاده نکنید.
  • پس از استفاده مسواک را کاملا با آب شست شو دهید.
  • اگر چند مسواک را همزمان در یک محل قرار میدهید مراقب باشید برس مسواک ها با هم برخورد نکنند.
  • حداقل هر سه یا چهار ماه یکبار مسواک خود را عوض کنید.

اگر نکات بالا را رعایت کنید با مشکلی مواجه نخواهید شد.

راستی یک نکته مهم، اگر مسواک شما روی زمین افتاد آنرا تعویض کنید.

 

۵ دلیل خونریزی لثه ها

آیا شما هم هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان خون مشاهده کردیده اید؟ اولین نشانه بیماری لثه، خونریزی از لثه‌ها هنگام مسواک زدن و خوردن مواد غذایی است.

خونریزی لثه میتواند دلایل متعددی از قبیل: التهاب لثه ، عادات بد بهداشتی و … داشته باشد که در ادامه به توضیح مختصری از هر کدام میپردازیم.

التهاب لثه:

زمانی که پلاک دندانی ( تجمع باکتری ها روی دندان) شکل میگیرد به مرور لثه متورم و ملتهب میشود. یکی از نشانه های التهاب لثه خونریزی لثه ها هنگام مسواک زدن و کشیدن نخ دندان است. اگر به خونریزی لثه ها توجه نشود به مرور زمان باعث تحلیل لثه ها خواهد شد.

مصرف سیگار:

سیگار کشیدن اکسیژن موجود در لثه را کاهش میدهد و به همین سبب عفونت های لثه در افراد سیگاری دیرتر خوب میشود. هچنین سیگار باعث مخفی شدن خونریزی لثه نیز می‌گردد که بسیار خطرناک است.

مصرف برخی داروها:

برخی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد بارداری، داروهای قلبی و فشار خون میتوانند باعث خونریزی لثه ها گردند. داروهایی که استفاده میکنید را به دندان پزشک خود اطلاع دهید.

عادات بد بهداشتی:

داشتن روتین مناسب بهداشتی برای حفظ سلامت دندان بسیار مهم است. مسواک زدن مرتب و صحیح و استفاده از نخ دندان باعث جلوگیری از بیماری های لثه میشود. به خاطر داشته باشید لثه بافت بسیار لطیفی دارد. اگر یک مسواک زبر به لثه هایتان بکشید، دچار التهاب و خونریزی خواهند شد پس بهتر است از مسواک های نرم استفاده کنید.

رژیم غذایی نامناسب:

بارها و بارها در مقالات مختلف خواندیم که مصرف میوه و سبزی برای حفظ سلامت مهم است. دندان ها و لثه ها نیز از این قاعده مستثنا نیستند. کمبود ویتامین کا نیز ممکن است باعث خونریزی لثه شود.

عفونت لثه می‌تواند سبب تخریب استخوان‌ دهان و بافت نگهدارنده دندان شود، همچنین عفونت‌های لثه در صورت پیشروی می‌تواند روی دریچه و بافت قلب و همچنین کلیه‌ها عوارض داشته باشد. چنانچه در هنگام مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان خونریزی لثه دارید بهتر است که با دندان پزشک خود در میان بگذارید، بر طرف کردن به موقع خونریزی لثه از فرسایش لثه ها جلوگیری خواهد کرد.

 

اصول ۱۰،۱۴،۱۷ و ۱۸

اگر خمیردندان سفیدکننده می زنید، احتیاط کنید

نکات استفاده از خمیر دندان های سفید کننده

 برای همه ی ما پیش می آید که تصور می کنیم دندان هایمان زرد شده و نیاز به یک خمیردندان سفیدکننده داریم تا موقع لبخند زدن دندان هایمان مانند مروارید بدرخشند. اما متخصصان در خصوص تاثیر این محصولات، اتفاق نظری ندارند. به عقیده ی متخصصان بهداشت دهان و دندان، باید در استفاده از این محصولات هوشیار بود.

اکثر خمیردندان های سفید کننده بسیار ساینده هستند، چون حاوی بی کربنات سدیم (جوش شیرین) و سیلیس هستند.استفاده از این محصولات در طولانی مدت باعث آسیب جدی به مینای دندان شده و سوراخ و منافذی در آن ایجاد می کند. در نتیجه دندان ها نسبت به هر نوع رنگی حساس تر شده و به محض نوشیدن یک فنجان قهوه یا هر ماده ی غذایی رنگی، به سرعت تغییر رنگ می دهند. علاوه بر این استفاده ی روزانه از این خمیر دندان ها، دندان ها را آسیب پذیر می کنند. بدتر از همه اینکه رنگ دندان ها در طولانی مدت تیره تر خواهد شد.

خمیردندان های سفید کننده: لثه ها در امان نیستند

خمیردندان های سفید کننده قبل از هر چیزی جزو محصولات آرایشی حساب می شوند، نه محصولات بهداشتی بنابراین باید در استفاده ی آنها فاصله انداخت و دچار افراط نشد.

این محصولات حاوی ترکیبات رنگی هستند که اثرات خود را به جا می گذارند. رنگ قرمز باعث تشدید رنگ لثه ها می شود، در صورتیکه رنگ آبی، سفیدی مینای دندان را تشدید می کند.

به عقیده ی متخصصان رنگ شدن مکرر لثه ها باعث خونریزی آنها با کوچک ترین تماس می شود. این نوع مواد رنگی، گاهی باعث بروز واکنش های آلرژیک نیز می شوند.

خمیر دندان های سفید کننده: به دندان پزشک مرجعه کنید

به عقیده ی متخصصان قبل از استفاده از این محصولات بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید تا دلیل سفید نبودن و یا سفید نشدن دندان هایتان بررسی شود. عوامل زیادی در بدرنگی دندان ها دخالت دارند، از جمله کثیفی دندان ها، جرم دندانی و مصرف دخانیات. اما در بیشتر موارد، عامل اصلی جنس دندان های شماست. اگر جنس دندان های شما به نوعی باشد که رنگ آن زرد باشد، نمی توان کار زیادی برای سفید کردن آنها انجام داد و استفاده ی مکرر از این محصولات هیچ کمکی به سفید آنها نخواهد کرد. بلکه نتیجه ای جز حساس شدن دندان ها نسبت به سرما، گرما و مواد غذایی نخواهد بود. بنابراین بهتر است قبل از استفاده از چنین محصولاتی به دندانپزشک مراجعه کنید.

اگر طرفدار این محصولات هستید می توانید چند مرتبه با خمیردندان معمولی و یک مرتبه با این محصولات، دندان ها را مسواک بزنید.

بلیچینگ داخلی (Internal Bleaching) دندان به زبان ساده

بلیچینگ  داخلی دندان عصب کشی شده

بلیچینگ داخلی چیست

 

بلیچینگ داخلی نوعی از بلیچینگ است که بر روی دندان‌های درمان ریشه شده مبتلا به بد رنگی انجام می‌شود. بر خلاف بلیچینگ دندان معمول که در آن، ماده بلیچینگ روی سطوح دندانی سالم و تراش نخورده قرار داده می‌شود، در روش داخلی، ماده بلیچینگ درون حفره دسترسی دندان جا می‌گیرد.

روش‌های مختلفی برای انجام بلیچینگ داخلی وجود دارد. در همه این روش‌ها ابتدا باید یک حفره همانند حفره دسترسی درمان ریشه، معمولا با حذف ترمیم قبلی دندان، تهیه شود. سپس باید در ناحیه مدخل کانال یک ماده سیل کننده مثل گلاس یونومر با ضخامت حدود دو میلی متر گذاشته شود. می‌توان گوتای داخل کانال را به میزان کافی خارج کرد و بعد از پروب کردن عمق ایجاد شده نسبت به لبه دندان، گلاس یونومر را قرار داد. بعد از کیور شدن گلاس یونومر، عمق پروب دوباره اندازه گیری می‌شود تا از ضخامت کافی این لایه مطمئن شویم.

بلیچینگ  دندان عصب کشی شده

بهتراست سطح رویی این لایه محافظ نسبت به محل اتصال سمان به مینا (CEJ) یک میلیمتر پایین‌تر باشد. بررسی و کنترل این لایه با رادیوگرافی توصیه می‌شود.

پس از پایان بلیچینگ با یک وقفه هفت تا ده روزه، حفره دسترسی ایجاد شده را با کمک مواد ترمیمی از جمله کامپوزیت رزین باید ترمیم کرد. این وقفه چند روزه به منظور جلوگیری از اثر ممانعتی رادیکال‌های آزاد باقی مانده در نسوج دندانی است. در حین بلیچینگ، رادیکال‌های آزاد باعث بروز اثرات سفید کنندگی روی دندان می‌شوند.

روش‌های مختلف انجام بلیچینگ داخلی

الف-روش داخل مطب (In-Office):
دراین روش، ماده بلیچینگ با دوز بالا، درون حفره دسترسی قرار داده می‌شود و طبق دستور سازنده، مدت زمان مشخصی روی دندان می‌ماند ودر صورت لزوم مراحل کار تکرار می‌شود. شاید نیاز به چند جلسه با فاصله یک هفته وجود داشته باشد. فاصله یک هفته‌ای باعث کاهش عوارض احتمالی بلیچینگ از جمله تحلیل خارجی ریشه می‌شود.
لازمه انجام این روش، ایزولاسیون موثر دندان هاست. دوز بالای ماده سفید کننده که معمولا هیدروژن پراکساید با غلظت‌های بالای ۳۰ درصد است طبیعتی سوزاننده دارد که می‌تواند به نسوج نرم مانند لثه و مخاط و پوست آسیب برساند.
برای تاثیر بیشتر می‌شود به طور همزمان ماده بلیچینگ را روی سطح باکالی دندان نیز قرار داد. در واقع این اقدام ترکیب بلیچینگ داخلی و خارجی است واز آن با عنوان Inside-Outside یاد می‌شود.

ب-روش قدم زنان (Walking):
در این روش، ماده بلیچینگ در حفره دسترسی گذاشته می‌شود و سپس روی آن پانسمان می‌شود و بیمار مطب را ترک و هفته بعد مراجعه می‌کند. در صورت لزوم، در جلسه بعد مراحل کاری تکرار می‌شود. معمولا در این روش از مواد سفید کننده با دوز پایین استفاده می‌شود.
ماده ارجح برای این روش، سدیم پربورات است که معمولا با آب مقطر یا با کارباماید پراکساید و یا هیدروژن پراکساید همزده می‌شود. یکی از دلایل برتری سدیم پربورات این است که به صورت خمیری تهیه می‌شود و در مقایسه با هیدروژن پراکساید و کارباماید پراکساید که به صورت ژل تهیه می‌شوند راحت‌تر در حفره باقی می‌ماند. همچنین یکی از دشواری‌های این روش، قرار دادن یک پانسمان مناسب روی دندان است. باید در حفره دسترسی آندرکات کافی باقی گذاشت تا پانسمان بتواند در حفره گیر کند.

ج-روش ترکیبی داخل مطب و قدم زنان:
در هر جلسه ابتدا به صورت داخل مطب کار می‌شود. در فاصله بین جلسات ماده بلیچینگ به صورت Walking در دندان گذاشته می‌شود. این روش احتمال سفیدکردن بهتر و عوارض احتمالی بیشتر را با هم دارد.

د-روش خارجی-داخلی با تری بلیچینگ (Inside-Outside Tray Bleaching):
در این روش مانند روش سفید کردن خانگی که برای دندان‌های زنده انجام می‌شود، تری بلیچینگ ساخته می‌شود. ابتدا حفره دسترسی ایجاد می‌شود و بعد از قرار دادن لایه محافظ روی اریفیس، حفره باز گذاشته می‌شود. بیمار در منزل علاوه بر سطوح باکالی دندان‌ها روی دندان درمان ریشه شده هم از باکال و هم از لینگوال و درون حفره دسترسی، ماده بلیچینگ را اعمال می‌کند.

این روش در مواردی که نیاز به سفید کردن همه دندان‌ها علاوه بر دندان درمان ریشه شده باشد روش مناسبی است. این روش هم در واقع ترکیبی از دو روش داخلی و خارجی است.
میزان موفقیت انواع روش‌های بلیچینگ داخلی با مواد مختلف، از جمله هیدروژن پراکساید و کارباماید پراکساید با غلظت بالا برای موارد داخل مطب، و هیدروژن پراکساید و کارباماید پراکساید با غلظت کم، ونیز سدیم پربورات برای موارد خارج مطب ۸۳ تا ۹۰ درصد گزارش شده است. یعنی از هر۱۰۰ دندان درمان ریشه شده بدرنگ، حدود ۱۰ تا ۱۷ مورد به این درمان جواب نمی‌دهند.
هرچند میزان ماندگاری نتیجه درمان در بعضی بیماران مادام العمر است ولی بر اساس مطالعات ۳۵ تا ۵۰ در صد دندان‌ها پنج سال بعد از درمان همچنان سفید باقی می‌مانند. واین یعنی چنانچه ۱۰۰ دندان را همزمان سفید کنیم و سوار بر ماشین زمان به پنج سال بعد برویم حدود نیمی از دندان‌ها همچنان سفیدند و در نیم دیگر نتیجه راضی کننده نیست و باید بلیچینگ را تکرار کرد.

از آنجا که برای تکرار بلیچینگ داخلی نیاز به تراش ترمیم قبلی و برقراری یک حفره دسترسی مناسب است وخواسته و ناخواسته بخشی از نسج دندانی سالم تراش خواهد خورد، پیشنهاد شده است که در این گونه موارد بلیچینگ را به صورت خارجی و مانند یک دندان زنده انجام دهیم. چنانچه نتیجه نگرفتیم به سراغ روش داخلی برویم.

 

با این حساب هر بلیچینگ داخلی یک بلیچینگ غیرزنده است ولی هر بلیچینگ خارجی، یک بلیچینگ زنده نیست.
از بین روش‌های مختلف بلیچینگ داخلی روش داخل مطب با اعمال حرارت (روش ترموکاتالیتیک) بالا‌ترین احتمال تحلیل ریشه خارجی را به همراه دارد و کمتر توصیه می‌شود. بهترین روش از نظر امنیت و تاثیرگذاری استفاده از سدیم پربورات ترکیب شده با آب مقطر ویا کارباماید پراکساید، به صورت قدم زنان (Walking) است.

چه زمانی بلیچینگ داخلی قابل انجام نیست
در این موارد انجام بلیچینگ داخلی موضوعیت ندارد و بهتر است مستقیما به سراغ ترمیم یا روکش دندان رفت و بد رنگی را با روش‌های رستوریتیو برطرف کرد:

  • در صورت لزوم اصلاح و بهبود فرم دندان
  • در صورت لزوم درمان‌های لامینیت ونیر روی سایر دندان‌های بیمار
  • در صورت پوسیدگی و یا ترمیم وسیع سطوح لبیال دندان هدف
  • در صورت ضعف ساختار دندانی باقی مانده و لزوم استفاده از پست و روک

همه چیز درباره جرم گیری و بروساژ دندان

علت جرم گرفتن دندان ها

با چه روش هایی می توانیم دندان هایمان را جرم گیری کنیم و چگونه می توانیم تشخیص دهیم که آن ها نیاز به جرم گیری (بروساژ) دارند این امر چه عوارض و پیامدهایی برای سلامت دهان و دندان ما دارد تمام نکات بروساژ دندان را در این مقاله بخوانید.

یکسری از تغییر رنگ‌ها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً این تغییر رنگ‌ها دائمی بوده و با جرم‌گیری و بروساژ از بین نمی‌رود.

معمولاً افراد هر تغییر رنگی را که در دندان‌ها ایجاد می‌شود جرم می‌نامند و برای رفع آن دندان‌های خود را جرم‌گیری می‌کنند در حالی که یکسری از تغییر رنگ‌ها به روی دندان، در واقع پوسیدگی‌هایی هستند که معمولاً به صورت سیاه‌رنگ دیده می‌شود. و در مراحل پیشرفته به صورت حفره در می‌آیند و در نهایت موجب پوسیدگی دندان می‌شوند.

برخی تغییر رنگ‌ها نیز یا ناشی از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان بوده و یا ناشی از نقص تکاملی دندان‌ها و کمبود املاح مختلف در زمان تشکیل دندان و یا ناشی از افزایش فلوراید آب مصرفی (فلوئوروزیس) می‌باشد.

نوع دیگر تغییر رنگ‌ها ناشی از مواد خواراکی هستند که به طور معمول مصرف می‌کنیم و رسوباتی که بر روی دندان تشکیل می‌شود. این رسوبات یا به صورت رنگدانه و یا به صورت جرم هستند که لثه را تخریب می‌کنند و در نهایت باعث لق شدن دندان‌ها می‌شوند بدون اینکه خود دندان مشکلی داشته باشد. این جرم‌ها به نحوی با جرم‌گیری در مطب دندانپزشکی از بین می‌روند.

 براساس اعلام مرکز تحقیقات دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران، بزاق‌ها به طور معمول درای املاح زیادی است که قدرت رسوب کردن را دارند.این املاح معمولاً در جاهایی که با غذا و مسواک کمتر در تماس است رسوب می‌کنند. این املاح همراه است با ایجاد بستر مناسب برای جایگزینی، رشد و تکثیر میکروب‌هایی که به طور طبیعی در دهان وجود دارد.افزوده شدن پروتئین‌های موجود در غذا و بزاق و همچنین لاشه سلول‌های مرده بافت‌های مختلف دهان در مجموع باعث افزایش حجم این رسوبات شده و به مرور جرم تشکیل می‌شود که قابل مشاهده است.

آنچه مهم است این است که ما معمولاً مقدار کمی از جرم تشکیل شده روی دندان‌ها را می‌توانیم ببینیم، قسمت عمده این جرم با تخریب لثه در زیر لثه جایگزین و از دید مستقیم ما پنهان می‌ماند. مسأله مهم‌تر این است که جرم‌های تشکیل شده پر از میکروب‌های مختلف است و با مسواک زدن هم تمیز نمی‌شود.

این میکروب‌ها بین ۲۰ تا ۶۰ درصد جرم را تشکیل می‌دهد و بافت چسبنده لثه را که محکم به دندان چسبیده و بافت نگهدارنده حیاتی لثه را تخریب می‌کند. که باعث سست شدن پایه‌های دندان می‌شود که با جرم‌گیری و تمیز کردن این جرم‌های تشکیل‌شده بر روی دندان می‌توان از روند تخریب لثه جلوگیری کرد.

جرم‌های تشکیل‌شده بر روی دندان‌ها به مرور، باعث آزردگی لثه‌ها می‌شوند. این امر چون به مرور زمان و به تدریج اتفاق می‌افتد و بیمار متوجه عقب‌نشینی لثه نمی‌شود. لثه‌ای که عقب‌نشینی می‌کند با جرم‌گیری جایگزین می‌شود و فضای خالی که بین دندان‌ها در اثر عقب‌نشینی لثه هم ایجاد می‌شود از دید بیمار پنهان می‌ماند. هنگامی که بیمار برای جرم‌گیری به مطب دندانپزشکی مراجعه می‌کند، لثه تحلیل رفته تازه، در معرض دید بیمار قرار می‌گیرد و بیمار به غلط احساس می‌کند که جرم‌گیری باعث از بین رفتن لثه می‌شود در حالی که قبلاً این اتفاق صورت گرفته بود. اما بیمار متوجه نشده بود. بنابراین دندانپزشکان توصیه می‌کنند.

مراجعه منظم و سالی یکبار برای جرم‌گیری و بروساژ ضروری است و نکته مهم این است که با دقت در نحوه مسواک زدن، تشکیل جرم به حداقل خواهد رسید.

سه روش جرم گیری دندان ها

  • شما با مراجعه به دندان پزشک خود میتوانید جرم گیری را در کلینیک انجام دهید. محلولي که دندان پزشک براي اينکار مورد استفاده قرار ميدهد پروکسيدي غليظ درحدود ۳۵% دارد. طي يک جلسه، رنگ دندانها را مي توان ۱۲ تا ۱۴ درجه سفيدتر کرد.
  • خودتان هم مي توانيد با استفاده از ابزاري که از دندانپزشکتان خريداري مي کنيد، اينکار را انجام دهيد. دندانپزشک ژلي برايتان تهيه مي کند که بايد به مدت دو هفته هر شب چهار ساعت روي دندانهايتان بماليد. اين ژل ها بين ۱۰ تا ۱۵ درصد پروکسيد در خود دارند و مي توانند رنگ دندانها را تا ۸ درجه سفيدتر کنند.
  • استفاده از خميردندانهاي ارزان که در بازار موجود است. اين خميردندانها که حاوي ۴ درصد پروکسيد هستند مي تواند ۲ تا ۳ درجه رنگ دندانهايتان را سفيدتر کنند.

آیا جرم گیری به دندان صدمه می‌زند؟

خیر، جرم دندان علاوه بر اینکه برای لثه و بافتهای نگهدارنده دندان مضر می‌باشد محلی نیز برای تجمع و تکثیر میکروبهای پوسیدگی‌زا است. با عمل بروساژ تعداد این میکروبها در دهان به مراتب کمتر می‌شود. با برداشته شدن جرم، بیمار ممکن است با زبانش حس کند که دندانش خالی شده است. این احساس همراه با مقداری حساسیت به سرما یا گرما (بعد از جرم گیری) این تصور غلط را تقویت نموده است که شاید دندانهایش در حین جرم گیری تراش خورده باشند، در صورتی که مکانیزم دستگاه جرم گیری لرزشی بوده و قادر به تراش نمی‌باشد.

علت حساسیت دندان به سرما بعد از جرم گیری چیست؟

دندان دارای حس بوده و در ناحیه طوق بسیار حساستر می‌باشد. وجود جرم بر طوق دندان به علت ضخامتی که دارد به عنوان یک عایق حرارتی عمل می‌کند و یا به عبارت دیگر جلوی حس دندان را می‌گیرد. با برداشته شدن آن بدیهی است که دندان بهتر متوجه تغییرات حرارتی می‌گردد، ضمناً بر اثر وجود جرم لثه پرخون و متورم شده و با عمل جرم گیری التهاب آن فروکش می‌کند لذا مقدار بیشتری از دندان نسبت به حالتی که قبلاً آماس لثه وجود داشته در دهان دیده می‌شود و این خود باعث احساس بیشتر تغییرات حرارتی می‌گردد. حساس شدن به سرما را می‌توان به احساسی که بدن انسان بعد از استحمام دارد، تشبیه نمود. حساسیت به سرما همیشه و غالباً بوجود نیامده و در صورت ایجاد، گذرا و موقتی بوده و جای هیچگونه نگرانی ندارد.

آیا دندان بعد از جرم گیری لق می‌شود؟

خیر، با تجمع تدریجی جرم بر دندان، لثه و به دنبال آن مقداری از استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می‌رود. در حقیقت دندان به این دلیل قبلاً لق شده ولی به علت انباشتگی و یکپارچگی جرم و چسبیده شدن دندانها به هم توسط آن، این حالت درک نشده و یا برداشته شدن جرم کشف می‌گردد و بیمار آن را منتسب به عمل بروساژ می‌داند. یک ضرب المثل می‌گوید « جلوی ضرر را از هرکجا بگیری، منفعت است». لق شدن دندان منوط به تحلیل استخوان و انساج نگهدارنده دندان در اثر جرم و پلاک میکروبی است و در همه موارد بخصوص در مراحل اولیه بیماریهای لثه و بافتهای اطراف دندان دیده نمی‌شود.

آیا جرم گیری درد دارد؟

خیر، موردی برای بی‌حس کردن دندان به هنگام جرم گیری یا بروساژ وجود ندارد. بروساژ یا توسط قلمهای دستی و یا با دستگاه صورت می‌گیرد. نوک قلم دستگاه جرم گیری دارای لرزش و نوساناتی می‌باشد که با زدن ضربه‌های بسیار کوتاه بر جرم، آن را پاک می‌کند و دندان را نمی‌تراشد، آب دستگاه علاوه بر تمیز کردن و شستشو، دندان را نیز خنک می‌کند.

جرم گیری را هر چند وقت باید انجام داد؟

بسیاری از اشخاص با یکبار جرم گیری و رعایت همیشگی بهداشت دهان و دندان ممکن است تا مدتها نیازی به جرم گیری مجدد نداشته باشند. بدیهی است که هرگونه کوتاهی در رعایت اصول بهداشت دهان منجر به تجمع دوباره جرم خواهد شد. ضمناً بعضی از بیماران به علت دارا بودن بزاقی با ویژگیهای خاص از نظر میزان ترشح و ترکیب، بسیار مستعد به تشکیل جرم هستند، ضمناً استعداد به بیماریهای لثه در خانواده‌هایی بیشتر می‌باشد. در این گروه از بیماران توصیه می‌گردد جرم گیری در تناوب زمانی کوتاهتری انجام شود.

آیا استفاده از خمیر دندانهای ضد جرم مفید می‌باشد؟

خیر، اگر جرم با مسواک و خمیر دندان پاک نشد برای پاک کردن آن بایستی از دندانپزشکان کمک گرفت، ضمناً خمیر دندانهایی که به عنوان ضد جرم معرفی شده‌اند دارای مقادیر زیادی از مواد ساینده بوده و فقط رنگ و لکه‌های رسوب نموده بر دندان را که زنگ نام دارد، تمیز می‌کنند و استفاده همیشگی از آنها توصیه نمی‌گردد. این خمیر دندانها، به علت دارا بودن مواد ساینده زیاد، ایجاد خراشهای بسیار ظریف بر سطح دندانها نموده و زمینه را برای تجمع و چسبندگی بیشتر پلاک میکروبی فراهم می‌آورند.